Luisteren
Ay baya. Wat luisteren we slecht naar elkaar. Eigenlijk wilde ik het deze week hebben over de afgetreden Amsterdamse wethouder Hennah Buyne, maar bepaalde reacties op mijn vorige bijdrage - 'Surinaamse Fatwa' - nopen mij dat even uit te stellen. Ik had gesteld dat als moslimorganisaties met net zo veel vuur, als zij dat tegen Wilders doen, zouden uitspreken tegen extremisten die in naam van Allah dood en verderf zaaien, er voor een figuur als Wilders weinig voedingsbodem zou overblijven. En ook dat door bepaalde islamitische leiders de Koran als ‘effectief onderdrukkingstool’ wordt gebruikt.
Mensen daarmee heb ik niet gezegd dat de Koran een onderdrukkingstool is, maar dat die door sommigen als zodanig wordt misbruikt! Ook was er een reactie als zou ik ‘haat zaaien’. Terwijl ik juist heb gesteld dat bepaalde extremistische islamitische leiders blij zijn met domoren als Wilders als welkome misleiding voor hun onderdrukte onderdanen. ‘Wilders als geschenk van Allah’. En ik heb benadrukt: ‘ik weet wel zeker dat het niet de Allah is van de oprechte moslim’, ofwel de ware. Dus ik zie niet wat voor haat ik hier zaai. Net zoals een ware hindoe, ware christen of ware jood – of welke ware gelovige ook – zaait een ware moslim geen dood en verderf. Ook vroeg iemand zich af of ik ‘begrip’ heb voor Wilders. Terwijl ik zei dat het ‘begrijpelijk’ is dat extremisme extremisme uitlokt. Wie sowieso uit mijn vorige column opmaakt dat ik begrip voor Wilders heb, heeft vast een dikke onvoldoende gescoord voor tekstverklaring op school.
Ook kwam ik met de prikkelende bewering dat ik een kritische houding mis onder westerse moslimorganisaties ten aanzien van het bloedige terreur à la Bin Laden en Hamas. Ik heb bewust gesproken van ‘organisaties’ en niet van ‘moslims’. Omdat ik niet van individuen verwacht dat ze hun nek uitsteken maar wel van maatschappelijke (welzijns)organisaties. Spreek je ook uit – als effectief tegenmiddel – tegen het zogenoemde ‘moslimextremisme’. Wat een gedrocht van een westerse term trouwens. Want ik ken alleen extremisten, en die misbruiken elk vaandel dat ze van pas komt.
Ik heb me enkele weken geleden geërgerd aan de uitspraak van PvdA-leider Wouter Bos in de Volkskrant. Hij vindt dat door zijn partijleden ‘te weinig’ wordt gepolariseerd binnen het integratiedebat. Toen dacht ik: wat een huichelaar. Wilders komt tenminste recht uit voor zijn ware aard en roept: “Meer fatsoen, minder islam.” Pats: negen zetels. Kassa! Wouter Bos van het tanende PvdA ziet dat met lede ogen toe. Door impliciet te stellen dat zijn partijgenoten te veel gaan voor de knuffelaanpak van allochtonen, hoopt hij op deze manier de politieke averij te beperken. Zeg maar gerust: de Wildersaanhang te paaien. Maar hij is zo politiek correct – ofwel huichelachtig – dat hij het niet onverbloemd durft.
Bos durft zelfs te stellen dat de legendarische Joop Den Uyl behoorlijk polariseerde. Toen dacht ik: Bos, je kunt mij veel verkopen maar niet deze pertinente onzin. Je moet niet de verzuilde Nederlandse maatschappij van weleer verwarren met de multiculturele wirwar die het nu is. Toen stonden mensen ook niet vijandig tegenover elkaar. Het scherpe debat ging over of naar links of naar rechts met als uitkomst een voor iedereen leefbare middenkoers. Ofwel het poldermodel, dat zo zoetjes aan flarden ligt. En ook werd er ten tijde van Den Uyl fatsoenlijk gedebatteerd. Als opgroeiende burger vond ik het boeiend om uiteengezet te krijgen waarom bepaalde (subtiele) uitspraken voor ministers ‘onaanvaardbaar’ waren. Tegenwoordig wordt er gewoon rauw gezegd: “De minister is knettergek.” En Wouter Bos wil dat ook de toon binnen zijn partij ‘scherper’ moet. Want ‘geen emancipatie zonder polarisatie’. Nou, Woutertje dom Boskaboutertje, je verwart twee wezenlijke dingen met elkaar: polariseren en stelling nemen. Dat laatste deed Den Uyl. Met verve en als waardige staatsman.
Met mijn vorige column heb ik stellinggenomen. En wel als volgt: distantieer je als ware moslim expliciet van figuren die dood en verderf zaaien in naam van Allah. De God van leven. Uiteraard geldt ook hier: wie de schoen past, trekke hem aan! Maar ja, sommige mensen zijn zo verstokt dat ze horende doof zijn. Met als gevolg – of wellicht als doel: onverdraagzaamheid en polarisatie. En voor zowel de Bijbel als de Koran geldt: je kunt ermee liefde prediken of elkaar de hersenpan mee inslaan? Het zijn niet voor niets zwaarwichtige boekwerken. O ja; als je de paashaas te grazen krijgt, doe het dan wel halal. Om het even in wiens naam.
Dit is een bewerking van de radiocolumn 'De brainwaves van Iwan Brave' van 22 maart 14:00 u. On demand te beluisteren op: Faya/Caribbean FM (Salto)
