zondag 13 april 2008

Grootste klaagmuren


links of
rechts afslaan


Surinamers voelen zich achtergesteld ten opzichte van andere allochtonen, weerklonk het luid gejammer afgelopen week in Amsterdam-Zuidoost. Ik wist niet wat ik hoorde. Is er dan zoiets als een ‘allochtonenpotje’ en dat, bijvoorbeeld, Marokkanen er meer uit krijgen dan wij Surinamers? Als ik in het algemeen kijk hoe etnische minderheidsgroepen meeprofiteren van de economische koek in Nederland – uitgedrukt in werkgelegenheid – dan komen ze allemaal er zeer bekaaid van af.

Ik ben me een hoedje geschrokken na een decennium afwezigheid. Discriminatie – om maar het woord racisme te mijden – tiert nog steeds welig op de Nederlandse arbeidsmarkt. En tegenwoordig onverbloemd gestoken in allerlei fancy uniformen. Wat ooit begon met stadswachten is uitgemond in een wildgroei aan parkeerwachters, verkeersregelaars, securities, tramconducteurs en kaartcontroleurs. Niet dat ik neerkijk op deze mensen of beroepen. Integendeel. Bovendien is er niets mis mee als iemand, na een lange periode van een uitkering of arbeidsuitsluiting, de maatschappelijke draad weer oppakt als tramconducteur. Niets is waardiger dan op te staan en te zweten voor je eigen geld.

Maar toch. Duidelijk is dat de Nederlandse overheid geen raad weet met het onevenredig en schrikbarend groot aantal werkloze allochtonen, en ze dan maar in een uniformpje steekt en in groepjes loslaat op werk-in-uitvoering-kruispunten, in kille metrostations of als dolende parkeerwachters. Ik noem het geüniformeerde werkloosheid en word er niet echt vrolijk van. En velen van die geüniformeerden evenmin, als je het mij vraagt. Zo beteuterd, bijna beschaamd lopen sommigen erbij, want ze worden door vooral autochtone burgers afgebekt en als hinderlijk en overbodig bejegend. De Nederlandse overheid durft als zachte heelmeester niet met echte harde maatregelen te komen tegen het bedrijfsleven. Zoals het niet vergunnen van overheidsopdrachten aan grote bedrijven die qua personeel niet voor eenderde uit allochtonen bestaat.

Tegen deze achtergrond vind ik het maar beschamend dat Surinamers onder aanvoering van de lokale PvdA-politica Peggy Burke steen en been klagen over subsidie van Turkse of Marokkaanse “flut projecten”, terwijl wij zogenaamd ‘niets’ krijgen. Burke moet de barricaden opgaan en banen eisen en recht op volwaardige maatschappelijke deelneming! In plaats van klagen dat de andere allochtone groep meer kruimels onder de tafel toegeworpen krijgt. Bovendien getuigt dit van een handje-ophouden-mentaliteit. Burke doet er beter aan haar achterban aan te voeren weerbaar te zijn, en dat ze zich door niets en niemand moet laten afremmen. Onverzettelijkheid; dat is wat we onze jongeren moeten doorgeven en geen slachtoffermentaliteit. Hoe weerbarstig de realiteit ook is.

En de meeste klagende Surinamers zijn volgens mij ook geen personen die de afgelopen tien tot vijftien jaar ‘switi Sranan’ hebben verlaten. Want die weten hoe het daadwerkelijks is om in een samenleving te zijn zonder perspectieven en met een overheid die maar ook niets doet ter verbetering van het ontplooiingsklimaat. Zij weten hoe het is om echt hard te werken en toch niet vooruit te komen. Zo hard als velen in Suriname werken, komt in mijn ergste nachtmerries niet voor. Daarom zou ik tegen tegen die klagende Surinaamse ‘allochtonen’ in Zuidoost en elders willen zeggen: ga weer eens een tijdje in Suriname wonen en werken en proef wat het is om daadwerkelijk achtergesteld te worden. Zo niet: maak dan volop gebruik van de Nederlandse middelen om verder te komen. Er zijn hier zoveel algemene potjes waarop iedereen aanspraak kan maken. Je kan een studie volgen, je laten bijscholen, een vak leren, een leer-werktraject volgen. Profiteer ervan!

Maak van die haast ondoordringbare, witte muur van uitsluiting geen klaagmuur. Zo ga je hem echt niet omver krijgen. Je kan altijd nog links of rechts afslaan. Tuurlijk; het is een omweg, maar zelfredzaamheid is nog altijd een beter voorbeeld voor onze jongeren dan onophoudelijk gejammer. Tot sluit, beste Srananmans: buit alle culturele en taalkundige voordelen uit die je hebt ten opzichte van die andere allochtonen. Wat dat betreft zijn Surinamers en Nederlanders elkanders pappenheimers. Met name moslims van Arabische origine worden door de bank genomen met de nek aangekeken. Hun aanwezigheid wordt dagelijks betwist in de media en politiek. Velen van hun sollicitaties worden al op basis van hun naam terzijde gelegd, hoe interessant hun cv ook is. En dan klagen wij Surinamers dat wij ‘achtergesteld’ worden. Shame on us! Het moge duidelijk zijn: de grootste klaagmuren ter wereld vind je in Amsterdam-Zuidoost; paar honderd meter lang en wel tien verdiepingen hoog. Wat mij betreft mogen er meer tegen de vlakte. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Dit is een bewerking van de radiocolumn 'De brainwaves van Iwan Brave' van 12 april 14:00 u. On demand te beluisteren op: Faya/Caribbean FM (Salto)










Google