KersthaasWauw, op de valreep heb ik mijn Nederlander van het jaar 2007! Geert Wilders. Wát?! hoor ik u al denken. Is-ie helemaal van God los? Maar mijn derde kerstdag is zo vrolijk begonnen dankzij deze Wilders. Je moet je voorstellen; je hebt twee kerstdagen gehad, plus die autoloze maandag daarvoor. Donderdag sta je op met het idee dat het jaar niets spannends meer oplevert. En dan bij het ontbijtjournaal word je met het nieuws om de oren geslagen dat Wilders “boos is op onze koningin” en dat hij vindt dat zij “als een haas uit het kabinet moet worden gestuurd”. Nog geheel in een bepaalde stemming vroeg ik me oprecht af: als wat voor soort haas? Paashazen hadden we al en kerstkonijnen ook. Maar een kersthaas was toch wel erg leuk. Ik zag het ook helemaal voor me, in een soort karikatuur, hoe Wilders als een gefrustreerde kok – die almaar op het kookpunt van woede verkeert – zijn messen slijpt en dat Beatrix – uiteraard als angsthaas uitgebeeld – als een hazenwind uit de keuken wegspurt.
O mijn God, de Nederlandse politiek wordt steeds kolderieker. Ik weet niet of het aan mij ligt. Of dat ik juist dankzij tien jaar Suriname de smaak te pakken heb gekregen. Ik ga niet beweren dat Nederland een bananenrepubliek is, maar de tijden van statige staatslieden als Den Uyl, Van Agt, Lubbers, Ien Dales en Neelie Smit Kroes lijken voorgoed voorbij. Als je tegenwoordig wil lachen, gieren en brullen – en je hebt genoeg van knakkers als Paul de Leeuw – dan moet je vooral kijken naar programma’s zoals Den Haag Vandaag of Nova.
Ik moet ook zeggen dat ik op de valreep van 2007 diepe respect heb herwonnen voor onze koningin. Ik citeer uit haar kerstrede: “Vandaag zien we een neiging tegenstellingen juist te verscherpen. Grofheid in woord en daad tast de verdraagzaamheid aan. Discussies ontaarden in verharde verhoudingen. In zo'n sfeer worden mensen al snel als groep over één kam geschoren en worden vooroordelen als waarheid aangenomen. Daarmee erodeert de gemeenschapszin.”
Met dank aan Geert Wilders, mijn man van het jaar 2007: ik had die hele kersttoespraak niet eens gehoord – en met mij velen – maar dank zij hem kon de gehele natie alsnog horen wat de koningin ervan vindt. Straight to the point: niet om de hete brei draaien. En dat uit de mond van de vorstin, die meestal– op grond van ministeriële verantwoordelijkheid – angstvallig wordt afgeschermd. Maar nu is ze gewoon door de regering als een kanon in stelling gebracht: boef, boef, boef… Wie de schoen past, trekke hem aan. En Wilders paste die schoen maar al te gretig. “De PVV komt in de hele tekst niet voor, maar iedereen begrijpt wel op wie ze doelt”, kermde hij. Is dit zelfkennis of ordinair door de mand vallen?
Als hij echt een politicus van kaliber was had hij gewoon moeten zwijgen of op zijn hooguit moeten zeggen: “Ik voel me niet aangesproken.” Maar hij kon niet op tegen de zinsnede: “Grofheid in woord en daad tast de verdraagzaamheid aan.” Want menigeen denkt dat je maar ongestraft door kan gaan met verbaal geweld en je daarbij verschuilt achter: vrijheid van meningsuiting. Maar dit grondrecht heeft wel als toevoeging: ‘behoudens ieders verantwoordelijkheid’. En deze toevoeging wordt maar al te gemakkelijk onbesproken gelaten. Maar dankzij de koningin heeft het weer aan kracht gewonnen. Waar de speech van prinses Máxima te dom voor woorden was, heeft onze Hare Majesteit alles weer rechtgezet wat het koningshuis betreft.
Juist nu wordt het duidelijk dat het koningschap meer dan alleen maar ceremonieel dient te zijn. Als er harde noten moeten worden gekraakt dan schuiven we, zoals bij het echte schaakspel, de almachtige koningin naar voren. En Wilders, als vijandelijke loper, is er danig van geschrokken. Zo erg zelfs dat hij het respect heeft verloren voor een van de symbolen waarop “dé Nederlander” trots is. Dé Nederlander - die overigens volgens Máxima niet bestaat - mag je alles afpakken op drie dingen na: zijn kroket, zijn frikadel en zijn koningin.
De uithaal van Wilders naar de vorstin, roept op tot extra waakzaamheid. Ze moet “als een haas” worden verjaagd. Typisch fascisme: je verdraagt geen enkele tegenspraak. Alle obstakels moeten subiet met wortel en al worden uitgeroeid. Dus Nederlanders, zwart en wit, ik heb één Nieuwjaarsboodschap aan u: laat u niet misleiden door de mooie praatjes van Wilders. Maar denk aan deze legendarische woorden: ‘Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht’.
Het klinkt zwaar; maar ik voel me werkelijk zo verlicht en verblijd door die Wilders: Ik kijk nu al uit naar het kerstdiner van 2008; dan ga ik voor de koninklijke haas. Tot die tijd: het allerbeste voor het nieuwe jaar en... breng een extra toost uit op onze koningin!
Dit is een bewerking van de radiocolumn 'De brainwaves van Iwan Brave' van 29 december 14:00 u. On demand te beluisteren op: Faya/Caribbean FM (Salto)
