dinsdag 26 juni 2007

Gepast of on(aan)gepast?

anp
Past Oranje de Surinaamse vlag?

Even één ding voorop gesteld. Hoe prachtig en veelbelovend de overwinning van Jong Oranje ook is, Nederland moet zich nog altijd zien te bewijzen als het om de echte knikkers gaat. Voor de bakermat van het ‘totaalvoetbal’ is slechts één Europese titel (1988) maar schamel. Tweemaal semi-wereldkampioen telt simpelweg niet mee in de annalen. Nederland mag dan wel totaalvoetbal hebben uitgevonden, maar zolang je geen enkele WK-titel heb, mag je jezelf niet rekenen tot de voetbalgiganten zoals Brazilië, Duitsland, Italië en Argentinië die meerdere WK-, Europese en Zuid-Amerikaanse titels op hun conto hebben.

Persoonlijk heb ik de EK-race van Jong Oranje niet op de voet gevolgd. Maar tijdens nieuwsuitzendingen en in de kranten ontging het mij niet dat er een Jong Oranjegekte was ontstaan. Overigens bekroop het gevoel van komkommertijd mij. Maar enfin. Ik ben nu eenmaal geen ijskonijn. Dus toen mijn goede vriend Joseph mij opbelde met de mededeling dat hij langskwam om naar de finale te kijken, zei ik meteen ja. Wel was ik bang voor een typische Oranjedebacle: verliezen in de finale!

Maar gelukkig; het trauma van de vele verloren hele en halve WK-finales lijkt definitief achter ons. Zwart Oranje denderde met 4-1 over de Serviërs die ook in de loopgraven als vechtlustig te boek staan. Of moet ik zeggen: Jong Suriname? Die vraag stelde ik me vooral af toen na afloop het overvloedige oranje zowat bedolven werd onder de vele Surinaamse vlaggen die menig Oranjespeler van Surinaamse origine liet wapperen. “Jong Suriname, Europees kampioen 2007!” riep ik ironisch. Joseph, autochtoon, moest er hartelijk om lachen.

Ik had een dubbel gevoel. Enerzijds realiseerde ik mij dat in heel Europa en daarbuiten Surinaamse vlaggen live wapperden. Iets dat ik natuurlijk stoer vond en waarop ik trots was. Maar ik was ook meteen bezorgd. Niet of het al dan niet gepast was, maar ik zei tegen Joseph: “Reken maar dat in de media de kritiek zal losbarsten.” En ja hoor; zoals zeer verwachtbaar vroeg onder meer koranhater Geert Wilders zich af of nou Suriname of Nederland kampioen was geworden.

‘Gepast of ongepast?’ gonst nu de hamvraag. Mijn antwoord: het is een wisselwerking. Hoe hoger het Geert Wildersgehalte van de Nederlandse samenleving – en dat is momenteel zeer hoog – des te meer Surinaamse, Marokkaanse Turkse of wat voor exotische vlaggen dan ook zullen wapperen voor, tijdens en na het Wilhelmus. Als je in een maatschappij niet voor vol meetelt dan grijp je automatisch naar de zogenoemde ‘eigen identiteit’. Waaraan moet je je anders vasthouden?

Voortdurend horen en lezen we dat de Nederlandse economie meer dan ooit tevoren floreert en dat de banen ‘voor het oprapen’ liggen. Vreemd, maar waar komt dan die suggestie vandaan voor ‘anoniem solliciteren’? En als we ook op straat kijken en de onevenredige oververtegenwoordiging zien van ‘allochtonen’ onder de parkeerwachters, kaartcontroleurs, tramconducteurs, metrocontroleurs, verkeersregelaars en wat dies meer zij, dan zegt dat heel veel over de discriminatie op de Nederlandse arbeidsmarkt. Ik noem het vooral ‘geüniformeerde werkloosheid’. Kortom: als zwarte of allochtone Nederlander maak je vooral kans op een gesubsidieerde schijnbaan of als topsporter. Dus als Wilders zich met succes gaat beijveren voor minder uitsluiting binnen de Nederlandse samenleving, dan ben ik ervan overtuigd dat hooguit een verdwaalde Surinaamse vlag zal wapperen bij een volgend kampioenschap van Oranje.

Al die Surinaamse vlaggen waren niet zozeer een uiting van ‘trots zijn op je roots’ – ook al denken de meeste zwarte voetballers dat zelf werkelijk – maar één van triomf. Ja logisch, hoor ik velen dan denken; ze zijn toch kampioen geworden. Maar ik bedoel: triomf omdat je ondanks alle tegenslagen, tegenwerkingen en obstakels vanwege je afkomst toch de top van de berg heb weten bereiken. En daarmee – en dat maakt dit verhaal sluitend – de bevestiging dat je vooral dankzij je afkomst, in de zin van kwaliteit, kampioen bent geworden. Vergelijk het maar met Hollywood: Amerikaans maar gebouwd op een Joods financieel fundament. En zo steunt de bakermat van het totaalvoetbal op een ‘Surinaams’ fundament. Jawel Geert, de naweeën van de VOC beginnen nu pas echt! En wie haalt wederom de zilvervloot binnen: Nederland. Gepast of on(aan)gepast? Iwan Brave

Lees ook:
KNVB verbiedt buitenlandse vlaggen bij Oranje
Laat Surinaamse spelers met hun voeten spreken!
Voetballers, jullie hebben een daad gesteld
"Het begon niet met Gullit en Rijkaard"
Of kijk naar:
Warm onthaal onze jongens in Suriname










Google